1870 r. 1862 r. 1854 r. "Katorga' była to: Niewolnicza praca w kopalniach lub przy wyrębie tajgi. zesłanie na Sybir uczestników powstania listopadowego. zastępowanie koni i ciągniecie wozów za nie. Pozbawienie i zabranie majątków ziemskich. Jednakże w tym czasie Polacy wykupywali z rąk niemieckich osadników ziemie, dlatego też liczba niemieckiej ludności, zamieszkującej ziemie polskie, wzrosła niespełna 0,5 %. W roku 1894 powstał "Związek do Popierania Niemczyzny na Kresach Wschodnich" zwany Hakatą, o wyraźnie antypolskim charakterze. Po upadku powstania na Królestwo została nałożona wielka kontrybucja, dodatkowo obywatele zmuszeni byli utrzymywać stacjonujące wojsko rosyjskie oraz ponieść koszty wznoszenia twierdz. Najszerszy zakres represje miały na terenie włączonym do Cesarstwa – dążono do pełnej integracji tych ziem z Rosją . Wikimedia Commons/dp. 145 lat temu, 22 listopada 1878 roku, zmarł Ludwik Mierosławski, poeta, dyktator powstania styczniowego, demokratyczny konspirator i wojownik o wolność narodów Europy ZIEMIE POLSKIE PO KONGRESIE WIEDEŃSKIM. DRAFT. 5th grade . Played 13 times. 62% average accuracy. History. 8 days ago by. pleszkar_52560. 0. Save. Edit. Edit. ZIEMIE Zagrażało to liniom komunikacyjnym z armią walczącą w Królestwie. Toteż Rosjanie, dysponując przewagą militarną, pacyfikowali tereny objęte powstaniem: w Oszmianie dopuszczono się rzezi mieszkańców (16 IV), załamało się polskie natarcie na Wilno, nie zdołano opanować Połągi, katastrofą zakończył się wymarsz do powstania EMILIA PLATER - bohaterka powstania listopadowego walcząca na Litwie. JÓZEF CHŁOPICKI HERBU NIECZUJA – generał, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, wojen napoleońskich, powstania listopadowego, baron cesarstwa, baron w Królestwie Kongresowym w 1820 roku. FRYDERYK CHOPIN - wybitny polski pianista i kompozytor, żył w pierwszej Po upadku powstania listopadowego car przystąpił do polityki represji: książę Iwan Paskiewicz został mianowany księciem warszawskim i przyznano mu stanowisko namiestnika Królestwa Polskiego; Królestwo obciążono kontrybucją na utrzymanie 100 tys. armii rosyjskiej; przywódców powstania skazano zaocznie na śmierć oraz konfiskatę 1-Po upadku powstania listopadowego na Polaków spadły prześladowania i represje polityczne.Zniesiona została konstytucja z 1815 roku.Wojsko polskie zostało zlikwidowane.Królestwo podzielono na gubernie i wprowadzono rosyjski kodeks karny. SP 14 - Ziemie polskie po kongresie wiedeńskim DRAFT. 4 days ago by. grzegorzgereluk_94258. 1st grade . History. Played 0 times. 0 likes. 0% average accuracy. 0 z6nO. Księstwa Warszaw-skiego – podział ziem polskich po kongresie wiedeńskim – podstawowe zasady ustrojowe w – wskazuje na mapie podział polityczny ziem polskich po kongresie – wyjaśnia znaczenie terminu uwłaszczenie; – zna datę powstania Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa − wyjaśnia znaczenie terminów: autonomia, Galicja, unia personalna; – wyjaśnia znaczenie terminów: namiestnik, protektorat; − zna daty: nadania wolności osobistej chłopom w zaborze pruskim (1807), zniesienia – ocenia skutki reformy uwłaszczeniowej w zaborze pruskim; – ocenia rozwój Królestwie Polskim, Wielkim Księstwie Poznańskim i Rzeczypospolitej Krakowskiej – sytuacja społeczno-gospodarcza Polaków w zaborach pruskim, austriackim i w Królestwie Polskim – reformy Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego w Królestwie Polskim – reformy uwłaszczeniowe w zaborze pruskim i austriackim – znaczenie terminu: autonomia, protektorat – znaczenie terminu: ziemie zabrane wiedeńskim ( – charakteryzuje okres konstytucyjny Królestwa Polskiego – ustrój, osiągnięcia w gospodarce, kulturze i edukacji ( – omawia położenie Polaków w zaborach pruskim i austriackim, na obszarze ziem zabranych oraz w Rzeczypospolitej Krakowskiej ( Poznańskiego i Wolnego Miasta Krakowa (1815); – wymienia ustalenia kongresu wiedeńskiego w sprawie ziem polskich. – charakteryzuje ustrój Królestwa Polskiego; – wymienia organy władzy określone w konstytucji Królestwa Polskiego; – wymienia reformy Franciszka Ksawerego Druckiego- Lubeckiego; – wymienia ośrodki przemysłowe w Królestwie Polskim; – wskazuje na mapie podział ziem polskich po kongresie wiedeńskim. − identyfikuje postacie: Aleksandra I, Wielkiego księcia Konstantego; – charakteryzuje ustrój Wielkiego Księstwa Poznańskiego; – opisuje ustrój Rzeczypospolitej Krakowskiej; – charakteryzuje rozwój gospodarczy zaboru pruskiego i zaboru austriackiego oraz Królestwa Polskiego; – omawia proces uwłaszczania chłopów w zaborze pruskim i austriackim. pańszczyzny w zaborze austriackim (1848); – wskazuje na mapie najważniejsze okręgi przemysłowe w Królestwie Polskim; – porównuje sytuację gospodarczą ziem polskich pod zaborami. gospodarczy Królestwa Polskiego; − wymienia wady i zalety ustroju Królestwa Polskiego. 2. Powstanie listopadowe – działalność opozycyjna i spiskowa (Towarzystwo Filomatów, Towarzystwo Filaretów, Towarzystwo Patriotyczne, Sprzysiężenie Podchorążych) – znaczenie terminów: cenzura, konspiracja, kaliszanie – przyczyny wybuchu powstania listopadowego – przebieg powstania i charakterystyka władz powstańczych – wojna polsko-rosyjska – wielkie bitwy powstania listopadowego – walki powstańcze poza Królestwem Polskim – przyczyny klęski powstania listopadowego – znaczenie terminów: noc listopadowa, detronizacja, dyktator – postacie historyczne: Piotr Wysocki, Emilia Plater, Józef Sowiński, car Mikołaj I – przedstawia przyczyny wybuchu powstania listopadowego, charakter zmagań i następstwa powstania dla Polaków w różnych zaborach ( – wyjaśnia znaczenie terminu noc listopadowa; – zna daty: wybuchu powstania listopadowego (29/30 XI 1830); – identyfikuje postać Piotra Wysockiego; – wymienia przyczyny powstania listopadowego. – wyjaśnia znaczenie terminów: cenzura, kaliszanie, konspiracja, dyktator; – identyfikuje postacie: Aleksandra I, Józefa Chłopickiego, Mikołaja I, Waleriana Łukasińskiego; – wymienia przykłady organizacji spiskowych i ich cele; – wymieni miejsca najważniejszych bitew powstania listopadowego; – omawia przyczyny klęski powstania listopadowego. – zna daty: bitwy pod Olszynką Grochowską (II 1831), wojny polsko- -rosyjskiej (II–X 1831), bitwy pod Ostrołęką (V 1831), bitwy o Warszawę (6–7 IX 1831); – identyfikuje postacie: Ignacego Prądzyńskiego, Emilii Plater; – wskazuje na mapie miejsca najważniejszych bitew powstania listopadowego; – wyjaśnia, jakie znaczenie dla powstania listopadowego miała detronizacja cara Mikołaja I; – opisuje przebieg nocy listopadowej – charakteryzuje poczynania władz powstańczych do wybuchy wojny polsko-rosyjskiej; – zna daty: bitwy pod Stoczkiem (II 1831), bitew pod Wawrem i Dębem Wielkim (III 1831), bitew pod Iganiami i Boremlem (IV 1831); − identyfikuje postacie: Józefa Sowińskiego, Jana Skrzyneckiego, Jana Krukowieckiego, Tomasza Zana; – wyjaśnia, jaką rolę w życiu Królestwa Polskiego pełnił wielki książę Konstanty; – opisuje przebieg wojny polsko-rosyjskiej; – przedstawia okoliczności powstania opozycji legalnej i cele jej działalności; – opisuje okoliczności powstania organizacji spiskowych; – przedstawia przebieg walk powstańczych poza Królestwem – omawia różnice pomiędzy opozycją legalną i nielegalną w Królestwie Polskim; – ocenia stosunek władz carskich do opozycji legalnej i nielegalnej; – ocenia, czy powstanie listopadowe miało szanse powodzenia. Polskim. 3. Polacy po powstaniu listopado-wym – rozmiary i znaczenie Wielkiej Emigracji – stronnictwa polityczne polskiej emigracji i ich programy polityczno-społeczne (Komitet Narodowy Polski, Towarzystwo Demokratyczne Polskie, Hôtel Lambert, Gromady Ludu Polskiego) – skutki powstania listopadowego w Królestwie Polskim i na ziemiach zabranych – represje popowstaniowe – zmiany ustrojowe w Królestwie Polskim – początki rusyfikacji – represje w zaborze pruskim – charakteryzuje główne nurty oraz postacie Wielkiej Emigracji […] ( – przedstawia przyczyny wybuchu powstania listopadowego, charakter zmagań i następstwa powstania dla Polaków w różnych zaborach ( – charakteryzuje […] ruch spiskowy w kraju ( – omawia przyczyny i skutki powstania krakowskiego […] ( – wyjaśnia znaczenie terminów: rusyfikacja, Wielka Emigracja; – identyfikuje postacie: Fryderyka Chopina, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego; – wymienia przyczyny Wielkiej Emigracji; – wymienia główne kraje, do których emigrowali Polacy po upadku powstania listopadowego; − wymienia główne obozy polityczne powstałe na emigracji; – wskazuje przykłady polityki rusyfikacji – wyjaśnia znaczenie terminów: zsyłka, represja, emisariusz; – identyfikuje postacie: Zygmunta Krasińskiego, Joachima Lelewela, Adama Jerzego Czartoryskiego; – wymienia formy działalności Polaków na emigracji; – omawia przykłady polityki władz rosyjskich wobec Królestwa Polskiego. – wyjaśnia znaczenie terminów: Statut organiczny, kontrybucja; – identyfikuje postacie: Szymona Konarskiego, Piotra Ściegiennego; – zna daty: powstania Towarzystwa Demokratycznego Polskiego (1832) i Hôtelu Lambert (1833); – charakteryzuje program Towarzystwa Demokratycznego Polskiego; – przedstawia poglądy środowisk konserwatywnych – zna daty: powstania Komitetu Narodowego Polskiego (1831), Gromad Ludu Polskiego (1835), wprowadzenia Statutu organicznego (1832); – identyfikuje postacie: Stanisława Worcella, Wiktora Heltmana; – przedstawia program Komitetu Narodowego Polskiego – omawia poglądy Gromad Ludu Polskiego; – omawia represje – zna daty: wprowadzenia rosyjskiego kodeksu karnego w Królestwie Polskim (1847); – opisuje działalność kulturalną Polaków na emigracji; – ocenia politykę władz zaborczych wobec Polaków po upadku powstania listopadowego. – działalność spiskowa po powstaniu listopadowym – znaczenie terminów: Statut organiczny, kontrybucja, Kościół greckokatolicki, rusyfikacja, katorga – postacie historyczne: Szymon Konarski, Piotr Ściegienny w Królestwie Polskim po upadku powstania listopadowego. z Hôtel Lambert. popowstaniowe w zaborze pruskim; 4. Wiosna Ludów na ziemiach polskich – próba wzniecenia powstania narodowego w 1846 r. w zaborze pruskim, powstanie krakowskie – rabacja galicyjska i jej następstwa – przebieg i skutki Wiosny Ludów w Wielkopolsce – początki działalności polskich działaczy narodowych na Mazurach i Śląsku – przebieg i skutki Wiosny Ludów w Galicji – znaczenie hasła Za wolność waszą i naszą – udział Polaków w europejskiej Wiośnie Ludów – znaczenie terminu rabacja – postacie historyczne: Jakub Szela, Edward – omawia przyczyny i skutki […] Wiosny Ludów na ziemiach polskich ( – wyjaśnia znaczenie terminu uwłaszczenie; – zna datę: wybuchu powstania krakowskiego (21/21 II 1846); – wymienia tereny objęte powstaniem krakowskim; – wskazuje na mapie zabory, w których doszło do wystąpień w 1848 r. – wyjaśnia znaczenie terminu rabacja galicyjska; – zna datę: powstania wielkopolskiego (IV–V 1848); – identyfikuje postacie: Edwarda Dembowskiego, Jakuba Szeli; – wyjaśnia przyczyny wybuchu Wiosny Ludów na ziemiach polskich pod zaborami; – omawia przebieg i skutki powstania krakowskiego; – omawia przebieg i skutki rabacji galicyjskiej; – zna datę: likwidacji Rzeczpospolitej Krakowskiej (XI 1846), uwłaszczenia chłopów w Galicji (1848); – identyfikuje postać Ludwika Mierosławskiego ; – opisuje przebieg Wiosny Ludów w Wielkim Księstwie Poznańskim; – omawia przebieg Wiosny Ludów w Galicji; – zna datę bitwy pod Miłosławiem (IV 1848); − identyfikuje postacie: Józefa Lompy, Emanuela Smołki; – przedstawia przyczyny niepowodzenia powstania krakowskiego; – przedstawia działalność polskich społeczników na Warmii, Mazurach i Śląsku. – ocenia postawę chłopów galicyjskich wobec szlachty i powstania krakowskiego; – ocenia skutki Wiosny Ludów na ziemiach polskich – ocenia decyzję władz austriackich o uwłaszczeniu chłopów. Dembowski, Ludwik Mierosławski, Józef Lompa, Józef Bem 5. Kultura polska pod zaborami – kultura polska i oświata w zaborach pruskim, austriackim i w Rzeczypospolitej Krakowskiej – kultura polska po rozbiorach – idee romantyzmu – osiągnięcia kultury polskiej doby romantyzmu – polski mesjanizm – początki badań historii Polski – znaczenie terminów: racjonalizm, romantyzm, mesjanizm – postacie historyczne: Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Andrzej Towiański, Artur Grottger, Joachim Lelewel – charakteryzuje główne nurty oraz postacie Wielkiej Emigracji […] ( – wyjaśnia znaczenie terminu romantyzm; – identyfikuje postacie: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Fryderyka Chopina; – wymienia poglądy romantyków. – wyjaśnia znaczenie terminu: racjonalizm, mesjanizm; − identyfikuje postacie: Joachima Lelewela, Adama Jerzego Czartoryskiego; – wymienia przykłady dzieł polskich romantyków; – wymienia przykłady szkół działających w Królestwie Polskim. – identyfikuje postać: Joachima Lelewela, Artura Grottgera; – charakteryzuje warunki, w jakich ukształtował się polski romantyzm; – wyjaśnia, na czym polegał konflikt romantyków z klasykami. − identyfikuje postacie: Andrzeja Towiańskiego, Artura Grottgera, Antoniego Malczewskiego; – przedstawia sytuację kultury polskiej po utracie niepodległości. – zna datę: otwarcia Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie (1817), otwarcia Uniwersytetu Warszawskiego (1816); – ocenia wpływ romantyzmu na niepodległościowe postawy Polaków Rozdział III: Europa i świat po Wiośnie Ludów Mikołaj I, który zasiadł na tronie carów w 1825 r. uważał, że Królestwo Polskie powinno być podległe, uległe i podporządkowane. Polscy patrioci bezpodstawnie liczyli na to, że nowy car zwróci im tzw. Ziemie Zabrane. „Obietnica ta była tylko polityczną komedią” - powiedział. - „Nigdy nie pozwolę, by choć jedna piędź ziemi rosyjskiej odłączoną od niej została”. Tymczasem w Królestwie mówiono za Towarzystwem Patriotycznym o „wskrzeszeniu Polski, jej wolności i niepodległości”. Polegano na „nieskazitelnych patriotach”, którzy nieszczęśliwie dla sprawy polskiej nie okazali się nieskazitelnymi. CZYTAJ TAKŻE: SUPER HISTORIA: Jedna Polska z trzech zaborów Młodzieńczy zapał Powstanie ruszyło 29 listopada 1830 r.. Car dowiedział się o jego wybuchu po tygodniu. Wściekł się. „Poddanie musi być bezwzględne!” - krzyczał. „Uległość lub wojna!” - powiedział rozmawiając na temat powstania z królem pruskim Wilhelmem IV, po czym dodał, że zna tylko dwa typy Polaków: tych, którzy się zbuntowali, i tych, którzy pozostali mu wierni – jednych nienawidzi a drugimi gardzi. „Kto z dwojga powinien zginąć – bo zginąć prawdopodobnie trzeba – Rosja czy Polska? Decyduj sam” – tak zakończył sprzeczkę z Wielkim Księciem Konstantym, mającym do Polaków słabość. Powstanie listopadowe wywołali młodzieńcy mający góra 23 lata. Doświadczeni politycy i żołnierze byli mu przeciwni. Wojskowi ze Szkoły Podchorążych w Warszawie, zgrupowani wokół Piotra Wysockiego tworzyli tzw. Związek Wysockiego. Z 29 na 30 listopada stawili się w oberży koło Łazienek. Pod pomnikiem Sobieskiego miało się zebrać 50 cywilów, przyszło tylko 14. Sygnałem do rozpoczęcia powstania miało być podpalenie browaru na Solcu oraz kręgielni przy Dzikiej. Podpalony browar szybko ugaszono. Cywile pod pomnikiem i podchorążowie na czele z Piotrem Wysockim, nie wiedzieli, czy na Dzikiej też się pali i czy żołnierze z regularnych polskich oddziałów ruszyli na Arsenał. Cywile poszli do cukierni napić się ponczu dla rozgrzewki, po czym dostali karabiny od Wysockiego i podchorążych. „Oddział Nabielaka” miał nimi zabić wielkiego księcia Konstantego. Atak na Belweder Członkowie Sprzysiężenia (Belwederczycy) ruszyli na Belweder - siedzibę wielkiego księcia Konstantego.„Śmierć tyranom!” - krzyczeli, podczas gdy podporucznik Wysocki wchodził do sali wykładowej Szkoły Podchorążych i dobywszy szabli krzyczał: „Polacy, godzina zemsty wybiła!” Do spisku dołączyło wielu podchorążych. 160 z nich ruszyło w miasto, by rozbrajać rosyjską kawalerię. Oddział Nabielaka przeszukiwał Belweder, podczas gdy wielki książę siedział na strychu. Krążyły potem opowieści, że przebrał się za damę dziedzińcu cywile spotkali rosyjskiego generała Gendre’a i przebili go bagnetem. Niektórzy ze spiskowców, myśląc, że właśnie zginął Konstanty, zaczęli się wycofywać. Następnie, pod osłoną mglistej nocy, połączyli się z podchorążymi prącymi na Arsenał. Na Nowym Świecie powstańcy zderzyli się ze wzgardą warszawiaków. Ponieważ nie mieli dowódcy, namawiali do stanięcia na czele powstania gen. Stanisława Potockiego – popularnego Stasia. Ten nazwał ich dziećmi i prosił, żeby rozeszli się do domów. Zmusili więc gen. Trembickiego, przełożonego Szkoły, aby do nich dołączył. Na Koziej spotkali gen. Haukego, ministra wojny Królestwa, oraz pułkownika Meciszewskiego. Kiedy i oni nazwali powstanie dziecinadą, padły strzały i Kozia spłynęła krwią generała i pułkownika. PRZCZYTAJ: SUPER HISTORIA: Jak ujarzmiano Tatry Bo się źle bawicie Powstańcy wtargnęli do Teatru Rozmaitości z okrzykiem: „Panowie! Wy tu w najlepsze się bawicie, kiedy Moskale naszych w pień wycinają!”, na co zerwał się tumult uciekających. Generał Chłopicki odmówił objęcia dowództwa powstania mówiąc, że chce mu się spać. Kiedy i generał Pac, napotkany w kawiarni Honoratka, odesłał powstańców do łóżka, dostał od nich kulę w łeb. Na Senatorskiej „przez pomyłkę” padł trupem gen. Nowicki, z kolei gen. Trembicki zginął, bo nazwał powstańców mordercami. Dobrowolnie nie przyłączył się do powstańców niemal żaden wyższy oficer. Dowódca, który miał obronić przed Rosjanami Arsenał, został przez podwładnych pobity, gdy powiedział „zostańcie w koszarach, chłopcy”. Dowódca saperów Majkowski poparł rebelię dopiero wtedy, gdy porucznik Malczewski do niego strzelił Przez całą tę noc wyżsi oficerowie starali się opanować „całą tę awanturę”. Wyzwiska, pięści lub kule: tyle osiągnęli. Staś Potocki oraz szef sztabu Siemiątkowski zginęli tej nocy z rąk podwładnych. Za to oficerowie rosyjscy zostali komfortowo aresztowani na Zamku Królewskim. Powstańcy ruszyli ku Śródmieściu, Rosjanie na Żoliborz, do koszar Aleksandryjskich, których powstańcom nie udało się zaatakować. Nad ranem o przebiegu powstania ,można było powiedzieć „remis”. „Zgubiliście Polskę, panowie” Gdy książę Lubecki przywiózł carowi Mikołajowi memoriał z żądaniami dyktatora powstania gen. Chłopickiego, car zrobił księciu karczemną awanturę, a pobieżnie przejrzawszy dokument, krzyknął: „Ten też pijany?”. Niepodległość Królestwa Polskiego potrwała do następnej jesieni. Powstanie listopadowe stało się wojną dwóch armii. Jego przywódcy – książę Adam Czartoryski, a potem dyktatorzy: generałowie Chłopicki, Skrzynecki i Krukowiecki – nie mieli jednak złudzeń co do militarnej wygranej. Chłopicki, który ogłosił się dyktatorem, wysłał do cara raport, w którym donosił, że „wzburzenia ustają i ślady nieporządku wszędzie znikają”. Kolejny dyktator, Skrzynecki, liczył, że Mikołaj zdecyduje się na rozmowy. Wkrótce opinia publiczna oskarżyła władze powstania o zdradę. Papież Grzegorz XVI potępił powstanie listopadowe osobną encykliką, zredagowana przez rosyjskiego posła. Po upadku powstania, które trwało 9 miesięcy, narodziła się z Królestwa zachodnia prowincja Imperium. Car wydał kilkanaście dekretów represyjnych, a członków komisji wojennych (sądzących buntowników) zachęcał do srogości. Zlikwidowano Uniwersytet Warszawski, majątki ziemskie konfiskowano. „Jeśli będziecie pielęgnować marzenia o niepodległej Polsce i wszystkie podobne chimery, ściągniecie tylko na siebie wielkie nieszczęścia” - takie przesłanie miał car Mikołaj I Romanow dla polskich patriotów. - „Nie wiem, czy będzie jeszcze kiedy jaka Polska, ale tego jestem pewien, że nie będzie już Polaków”. Stan wojenny, trwający od 1831 r., zniesiono dopiero ćwierć wieku później. CZYTAJ TAKŻE: SUPER HISTORIA. Owocna katorga Piłsudskiego Bohater nocy listopadowej Przywódcą powstańców był por. Piotr Wysocki, kadet w Szkole Podchorążych. Tam zorganizował konspiracyjną organizacje niepodległościową Sprzysiężenie, mającej na celu wywołanie powstania. To Wysocki wieczorem 29 listopada 1830 r. poderwał do powstania podchorążych, słowami „Polacy! Wybiła godzina zemsty. Dziś umrzeć lub zwyciężyć potrzeba! Idźmy, a piersi wasze niech będą Termopilami dla wrogów”. Uczestniczył w wielu bitwach powstania i w wyprawie Korpusu Polskiego na Litwę. Za męstwo w wojnie polsko-rosyjskiej w latach 1830-1831 odznaczony został Orderem Virtuti Militari. Pojmany przez Rosjan Wysocki dostał się do niewoli. Karę śmierci przez powieszenie zamieniono mu na 20 lat ciężkich robót na SyberiiPo powrocie z łagrów zamieszkał w Warce, w domu podarowanym przez rodaków. Tam zmarł w 1875 r. Poeta i rewolucjonista Seweryn Goszczyński był poetą, pisarzem, twórcą wielu patriotycznych dzieł i konspiratorem. Gdy wybuchło powstanie w Grecji w 1921 r., poszedł pieszo na Ukrainę, aby przez Odessę dotrzeć do Grecji. Z braku pieniędzy na dalszą podróż, zatrzymał się na Ukrainie. Pisał i prowadził tajną działalność. Po powrocie do Warszawy wstąpił do sprzysiężenia Piotra Wysockiego, był jednym z uczestników ataku na Belweder. W powstaniu listopadowym walczył w bitwach pod Stoczkiem i Nową Wsią . Po kapitulacji zamieszkał w Galicji, później wyemigrował do Francji. Tam poznał Mickiewicza i Słowackiego, wstąpił do Koła Towiańczyków. Odciął się od dawnej działalności, żył w biedzie. Dzięki pomocy przyjaciół wrócił do kraju, zmarł w 1876 r. Wielkorządca Wielki książę Konstanty, syn cara Pawła I, wnuk Katarzyny II, był pierwszym, który odmówił przyjęcia rosyjskiego tronu. Wolał pozostać faktycznym namiestnikiem w Królestwie kongresowym. Jego drugą żoną była polska szlachcianka Joanna Grudzińska. Działalność Konstantego wzbudzała w Polakach niechęć i nienawiść. Był organizatorem i naczelnym wodzem armii Królestwa Polskiego. Miłośnik wojska i musztry jednocześnie znęcający się nad żołnierzami, rozbudowywał sieć tajnej policji, która tropiła polskie ruchy niepodległościowe. 29 listopada 1830 był głównym celem ataku spiskowców. Uciekł z Belwederu w kobiecym przebraniu. Wybuch powstania listopadowego był dla Konstantego zaskoczeniem. Na czele korpusu rosyjskiego uszedł do Rosji, w 1931 r. zmarł na cholerę. Rok 1831 stał się dla Polski symbolem największego zrywu powstańczego i największej klęski. Bohaterski zryw stał się symbolem odwiecznej walki Polaków o tożsamość narodową i samostanowienie. Historia różnie ocenia powstanie listopadowe. Do dziś historycy spierają się co do tego, czy powstanie miało szansę powodzenia. Kontrowersje budzi również data oraz sens wybuchu powstania, ponieważ jego skutki były dla Królestwa Polskiego katastrofalne, zaś sytuacja Polaków znacznie się pogorszyła. Dowiedz się gdzie i kiedy wybuchło powstanie listopadowe, jakie były jego przyczyny i skutki. Gdzie i kiedy wybuchło powstanie listopadowe Przyczyny wybuchu powstania listopadowego Jako powód wybuchu powstania listopadowego podano nieprzestrzeganie przez cara postanowień konstytucji 1815 roku, represje oraz prześladowania organizacji patriotycznych. Po wojnach napoleońskich, mapa Europy został ustalona na Kongresie Wiedeńskim, który zdecydował także o losie Księstwa Warszawskiego. Jego ziemie, będące pod kontrolą Rosji, zamieniona na Królestwo Polskie, które miało być monarchią konstytucyjną połączoną unią personalną z Rosją. Tym samym car Rosji stawał się królem Polski. Królestwo Polskie, zwane też Królestwem Kongresowym lub potocznie kongresówką, miało własny sejm, wojsko, walutę i szkoły oraz konstytucję, zaś językiem urzędowym był polski. Car nie dotrzymał obietnicy połączenie w jedno wszystkich zaborów rosyjskich. Zaczął również ograniczać swobody. Wprowadził cenzurę, zniósł wolność prasy, zawiesił wolność zgromadzeń. Jednak bezpośrednim sygnałem do wybuchu powstania były informacje o wybuchu rewolucji we Francji i Belgii oraz podejrzenia, że wojsko polskie będzie użyte do ich tłumienia. Powstańcy liczyli również na zaangażowanie cara w wojnę rosyjsko-turecką, która wybuchła w 1828 roku. Jeszcze w 1828 roku w warszawskiej szkole podchorążych zawiązał się spisek przeciwko znienawidzonemu bratu cara księciu Konstantemu. Gdy spiskowcy otrzymali informacje o wykryciu sprzysiężenia i spodziewanych aresztowaniach, dali sygnał do powstania. Gdzie i kiedy nastąpiło rozpoczęcie powstania Powstanie listopadowe wybuchło w nocy 29 listopada 1830 roku. Jak twierdzą historycy rozpoczęcie powstania było chaotycznie i nieprzygotowane. Sygnałem była mowa podporucznika Piotra Wysockiego, po której spiskowcy zebrali się w Łazienkach. Usiłowali dokonać zamachu na księcia Konstantego. Jednocześnie podburzono lud Warszawy, który zdobył Arsenał i zgromadzoną w nim broń. Data wybuchu powstania budzi ogromne kontrowersje wśród historyków. Historia usiłuje odpowiedzieć na pytanie, dlaczego dopiero w noc listopadową powstańcy zaczęli szukać przywódcy. Dlaczego rozpoczęcie powstania wywołało ogromny rozdźwięk w Warszawie, gdzie doszło do podziału na lojalistów i patriotów? Ponieważ car Mikołaj był królem Polski, generałowie wojska polskiego nie chcieli występować przeciw legalnej władzy. W rezultacie generałowie, którzy odmówili udziału w powstaniu w czasie nocy listopadowej, zostali zabici przez powstańców. Generał Józef Chłopicki, późniejszy przywódca powstania, początkowo uciekł z Warszawy. Historycy spierają się, czy generałowie wykazali się postawą wiernopoddańczą, czy też nie chcieli brać udziału w źle przygotowanym powstaniu nie mającym szans powodzenia. Przebieg i upadek powstania - daty, informacje, przywódcy, mapa Historia powstania - przywódcy, bitwy, mapa Niektórzy przywódcy powstania, jak Adam Czartoryski i Józef Chłopicki, byli zwolennikami porozumienia z Rosją i usiłowali negocjować. Niestety car zażądał bezwarunkowej kapitulacji. W tej sytuacji sejm zdetronizował cara i stworzył rząd, którego prezesem został Adam Czartoryski. Niektórzy historycy widzą przyczyny upadku powstania w tym, że jego przywódcy byli przeciwni zrywowi oraz w ich niezdecydowaniu i braku zgody. Rok 1831 stał się datą wojny polsko-rosyjskiej i upadku nadziei na niepodległość. W lutym tego roku armia rosyjska pod wodzą Iwana Dybicza wkroczyła do Królestwa Polskiego. Początkowo Polacy odnosili sukcesy. Doszło do zwycięskich potyczek w Siedlcach, pod Stoczkiem i Wawrem oraz do obrony Warszawy pod Olszynką Grochowską. Po ciężko rannym Chłopickim, dowództwo objął generał Jan Skrzynecki. Właśnie jego historia obwinia o upadek powstania spowodowany niezdecydowaniem i odwlekaniem ataku na wycieńczonego zarazą wroga. W tym czasie w wojsku rosyjskim wybuchła zaraza, w wyniku której zmarł generał Dybicz. Mimo zarazy Rosjanie pokonali powstańców pod Ostrołęką i stało się to kamieniem milowym powstania. Polacy stracili wiarę w sukces. W Warszawie doszło do zamieszek, w wyniku których wyciągnięto z więzień i powieszono zdrajców. Do Warszawy zbliżały się wojska Iwana Paskiewicza, który zastąpił Dybicza. Nie widząc możliwości obrony miasto poddało się, zaś jego przywódcy uciekli na emigrację. Gdzie i kiedy nastąpił koniec powstania listopadowego W roku 1831 siły generała Prądzyńskiego prowadziły działania partyzanckie, które były krwawo tłumione przez Rosjan. Za koniec powstania uważana jest data 21 listopada 1831 roku, kiedy to upadła twierdza Zamość. Historycy spierają się czy powstanie miało szansę powodzenia i upatrują przyczyny upadku powstania listopadowego w konfliktach między Polakami, niezdecydowaniu rządzących oraz nieudolności dowódców. Należy również wziąć pod uwagę znaczną przewagę armii rosyjskiej nad powstańcami. Powstanie nie uzyskało również żadnego wsparcia z zagranicy, gdzie powstańców uznano za wichrzycieli. Skutki powstania listopadowego Upadek powstania znacznie zmniejszył autonomię Królestwa Polskiego. Car zniósł konstytucję królestwa i zastąpił ją statutem organicznym. Zlikwidował sejm i armię, lecz zachował autonomię administracyjną. Statut gwarantował język polski w urzędach, wolność wyznania, prawo przenoszenia się i nietykalność własności oraz zachowywał władze lokalne. W praktyce w Królestwie wprowadzono stan oblężenia i władzę wojskową. Stopniowo zwiększano kompetencje namiestnika, wprowadzano rusyfikację i unifikację królestwa z Rosją. Skutki powstania odbiły się na Królestwie Polskim również gospodarczo. Na Polaków nałożono ogromną kontrybucję. Zlikwidowano szkolnictwo wyższe i obniżono poziom szkół średnich. Rusyfikacja rozpoczęła się od wprowadzenia języka rosyjskiego jako dodatkowego w szkołach średnich. Polska poniosła również ogromne straty w ludziach na skutek działań wojennych oraz epidemii cholery. Około 11 tysięcy ludzi wyjechało na emigrację, zaś wielu mężczyzn wcielono do armii rosyjskiej i wywieziono w głąb Rosji. Represje po powstaniu uderzyły głównie w ziemiaństwo, które brało udział w powstaniu. Skonfiskowano około 10 % majątków ziemskich. Struktura kapitału a wpływ na zyskowność firmy Ukształtowana struktura kapitału może wpływać na zyskowność firmy dlatego musimy wyjaśnić co przez nią rozumiemy. STRUKTURA KAPITAŁU- jest to rozmieszczenie elementów składowych kapitału oraz relacji jakie między tymi elementami zachodzą, czyli sposób wzajemnego przyporządkowania kapitału własnego i obcego /połączenie ich i pewną całoś... II cz Dziadów - obrzędy ludowe, wymowa moralna Druga część \"Dziadów\" A. Mickiewicza - obrzędowe widowisko ludowe o głębokiej wymowie moralnej i społecznej. Dziady - bardzo stary obrzęd przywoływania duchów odbywający się na wsiach w miejscach ukrytych od wzroku ludzkiego. Cały obrzęd prowadzony jest przez Guślarza. W epoce romantyzmu obrzęd ten był zwalczany przez duchowieństwo i szlach... Charakterystyka utworów Horacego UTWORY HORACEGO - CHARAKTERYSTYKA Horacy był twórcą gatunku literackiego - satyry i ody. Tematyka jego utworów była różnorodna. Przedstawiał swoją filozofię życiową. Pisał pieśni poważne, patriotyczne („List do Pizona”), filozoficzne, refleksyjne, biesiadne, miłosne, o sztuce poetyckiej. Analiza "Do Apollina" Zbigniewa Herberta Do Apollina Wiersz Do Apollina, opublikowany w debiutanckim tomie Struna światła (1956), przywołuje znaną z mitologii postać boga o wspaniałej urodzie, pana słońca, patrona wieszczów, śpiewaków i poetów, udzielającego daru jasnowidzenia, bezwzględnego w utrwalaniu opinii o własnej doskonałości (muzyczny pojedynek z Marsjaszem). Podmiot lir... Co zachcęca a co zniechęca ludzi do podjęcia studiów medycznych Zainteresowania Podjęcie studiów lekarskich częstokroć jest poprzedzone wcześniejszym zainteresowaniem się tematyką medyczną, czy to przez ogólnie dostępne książki, czasopisma, czy też za sprawą dobrego nauczyciela z biologii. Prestiż Tradycyjnie ugruntowane przekonanie o wysokiej randze zawodu lekarza to jeden z podstawowych motywów, któr... Idea życia w renesansie Temat: Renesansowa koncepcja życia w świetle poznanych utworów Renesans przesiąknięta humanizmem i antropocentryzmem epoka tak wyraźnie odróżnia się od panującego jeszcze dwieście lat temu w Europie średniowiecza. Począwszy od XV w następuje odradzanie się kultury starożytnej. Nowe podejście do Boga, świata , celu życia a także do spraw m... Metody finansowania Elementarne metody finansowania Procesy gospodarcze w przedsiębiorstwie są, z reguły, finansowane przy jednoczesnym użyciu kombinacji różnych metod. Kombinacje te, w zależności od rodzaju, dają różne jakościowo, odmienne efekty. Wyróżniamy następujące sposoby finansowania: • Samofinansowanie • Samospłatę • Kredytowan... Ryzyko zagrożenia środowiska naturalnego Ryzyko zagrożenia środowiska naturalnego Ryzyko zagrożenia środowiska naturalnego można podzielić na dwie części: 1) ryzyko wyczerpywania się zasobów naturalnych, 2) ryzyko zanieczyszczenia i zatrucia środowiska naturalnego człowieka. Ciągły rozwój technologii i wzrost liczby ludności powoduje wzrost zapotrzebowania na zasoby, z których wi...